Plantje verpotten
Alle cursisten en bezoekers van mijn atelier zijn wel bekend met de grote gatenplant die daar staat, een Monstera Deliciosa. Die heeft ook regelmatig als model gediend en is afgebeeld met houtskool, rood krijt en verf.
Maar de plant die ik jaren geleden als ukkie kreeg ontpopte zich tot een ware reus. Niet alleen groeide zij uit haar pot, maar ze driegde ook om te vallen door de topzwaarte en omdat ik haar niet goed meer kon vastbinden aan de houtje-touwtje constructie van bamboe.
Er móest iets gebeuren, Maar hoe pak je dat aan met een plant die meer dan 50 kilo weegt, 3,5 meter hoog is en niet vast te pakken is?
Niet echt een klusje voor 1 persoon.
Dus van te voren een strategie uitgedacht, een hele grote pot gekocht en de luchtwortels bijeengebonden zodat ze niet in de weg zouden zitten. Een handige vriend laste een ijzeren constructie voor in de pot, waar drie metale staven van ruim van 3 m. in geschoven kunnen worden, om de stammen aan vast te binden.
In de stutten
Om de plant in de nieuwe pot te kunnen tillen is er een houten draagconstructie gemaakt onder de rand van de oude pot. Zo kon ze stukje bij beetje omhoog getild worden en de nieuwe pot eronder gereden worden. Maar dan ben je er nog niet want die oude pot moest, op enig moment, ook verwijderd worden.
Het idee was om de plant met oude pot en al in de nieuwe pot te laten zakken en daar die oude, aardewerken pot stuk te slaan. Maar eerst moest de bodem eraf gezaagd worden. Dat was een heidens karwei, want het aardewerk was bikkelhard geworden; misschien door inwerking van zouten of mineralen, in ieder geval liet de bodem zich niet zomaar verwijderen. Met een boor- en zaagmachine en veel geduld lukt het.
Dus toen hing dat enorme gevaarte daar, steunend op de rand van zijn oude pot. Hoe nu verder?
De draagconstructie langzaam uit elkaar buigen zodat de plant naar beneden zou zakken? Mhh . . En als dit schokkerig gebeurt en de hele boel opzij kiepert? Dan zijn we verder van huis. De oplossing kwam van Anton Meester, mijn ‘hulp in bange dagen’ die bedacht dat hij de pot (op strategische plekken) stuk zou slaan, waarop het bevrijde wortelgestel dan vanzelf langs de draagbaar zou zakken.
De zwaartekracht helpt een handje
En zo ging het ook. Geholpen door de zwaartekracht zakte de plant in het bed van verse aarde dat in de nieuwe pot gelegd was. De ijzeren stangen werden in de pot geschoven en de twee hoofdstammen van mijn plant eraan vast gebonden. Er werd nog twee maal 50L nieuwe aarde aan de randen toegevoegd en nou staat deze beauty daar; Voilà, plantje is verpot.
Nu nog even de kluwen luchtwortels om de pot wikkelen, en de Monstera Deliciosa kan weer op haar plek gerold worden en verder groeien.
Lees de verslagen van de lessen waarbij cursisten de Gatenplant tekenden
(Klik op de plaatjes voor meer afbeeldingen)
